ความรัก ก็เหมือนกับการพายเรือทวนน้ำ เหนื่อยแต่ตราบใดที่ยังมีความหวังก็ยังไม่ละความพยาย าม แต่บางครั้งสายน้ำก็เชี่ยวเกินกว่าจะพายไว้ ก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไป
ความรัก ก็เหมือนพระอาทิตย์ ทุกวันเราจะเห็นมันอยู่เสมอๆแต่ก็ไม่สามารถจะต้านทาน แสงอาทิตย์ได้ ไม่สามารถเอื้อมมือไปให้ถึงดวงอาทิตย์ได้
ความรัก ก็เหมือนท้องฟ้าคืนเดือนมืด โดดเดี่ยว อ้างว้าง เงียบเหงา แต่ยิ่งต้องการมากเท่าไหร่ก็ยิ่งห่างไกลมากเพียงเท่า นั้น
ความรัก ก็เหมือนการต่อรองราคาสินค้า ยิ่งแสดงอาการอยากได้ สินค้าก็ยิ่งแพง ความรักยิ่งเราอยากได้มันมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งห่างไก ลเราไปเท่านั้น
ความรัก ก็เหมือนการเดินทางที่ไม่เห็นปลายทาง ยิ่งเดินเหมือนยิ่งไกล ยิ่งเดินยิ่งเหว่หว้า ได้แต่หวังว่าจะเจอหมู่บ้านให้หยุดพัก
ความรัก ก็เหมือนทะเลทราย อ้างว้างโดดเดี่ยว ได้แต่หวังว่าท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุจะเจอโอเอซิสให้ความสดชื่นให้ความสดใส
ความรัก ก็เหมือนทะเลทราย อ้างว้างโดดเดี่ยว ได้แต่หวังว่าท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุจะเจอโอเอซิสให้ความสดชื่นให้ความสดใสความเหงา ไม่เคยทำร้ายใคร
..แต่ความรักที่่โดดเดี่ยวอ้างว้าง ถ้าไม่สัมผัสด้วยตัวเอง ไม่มีวันรับรู้ได้ถึงความอ้างว้างนั้น ไม่มีใครเข้าใจความรักของใครได้ดีที่สุดเท่าหัวใจตัว เอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น